ՃԱՄՓՈՐԴՈՒԹՅՈՒՆ՝ԴԵՊԻ ԶԱՆԳԱԿԱՏՈՒՆ

1. Դասարան՝11-րդ
2. Ժամանակահատված`մայիս
3. Նպատակ՝նյութի ամրապնդում,ծանոթացում նոր վայրերի հետ,լուսանկարների շքերթի կազմակերպում
4. Պ․Սևակի կյանքը ուսումնասիրելուց հետո ծրագրում եմ անպայման այցելել Սևակի տուն-թանգարան՝դեպի Զանգակատուն գուղ։Քանի որ ճամփորդությունը հեռավոր, է և նույն ուղղու վրա են գտնվում  նաև պատմա-մշակութային այլ արժեքներ,օրինակ՝Խոր Վիրապ եկեղեցին,Նորավանքը, նույնպես կարելի է այցելել,Խոր Վիրապ՝առավոտյան,իսկ Նորավանք՝Զանգակատնից հետո։Ճանապարհին կկանգնենք Սևակավան գյուղում՝եղերական դեպքի վայրում և հարգանքի տուրք կմատուցենք ի հիշատակ մեծանուն գրողի։

Ճամփորդության համար ընտրել եմ մայիս ամիսը,որովհետև Սևակի տուն-թանգարանի այգու ծաղկուն շրջանն է։Սովորողները կվայելեն հենց Սևակի՝իր իսկ,ձեռքով տնկած խնձորենիների ծաղկման բույրն ու հմայքը,մեղուների բզզոցը։Կքայլեն ծառերի արանքով,շիրմաքարի շուրջը։Իսկ արդեն թանգարանի ներսում գիդի հաղորդած տեղեկատվությանը կծանոթանան,իրենք իրենց իմացածներով կկիսվեն,կասմունքեն որոշ հատվածներ նրա ստեղծագործություններից և կհնչեցնեն այլ մեծերի խոսքերից՝ նրա մասին,նրա ստեղծագործությունների մասին։

Եվ քանի որ ժամանակը ծաղկուն գարնանային է լինելու,սովորողները կանեն ֆոտո շարքեր և կտեղադրեն իրենց բլոգներում՝իրենց տպավորությունների հետ միասին։

ԶՈՒԳԱՀԵՌՆԵՐ՝ԱՐՄԻՆԵ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆԻ և ԿՐԱԿՈՎՍԿՈՒ ՀԵՏԱԶՈՏՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՄԻՋև

Զուգահեռներ՝արդի և ավանդական մանկավարժների դերերի միջև։Եթե Կրակովսկու մոտ դասարանում երևում է միայն ուսուցիչը՝իր իդեալական կերպարով,ապա Ա․ Աբրահամյանի հետազոտության մեջ երևում է արդեն աշակերտի դերը որպես կարևոր դերակատարողի։Վերջինիս դասարանում տիրում է ակտիվ,աշխույժ,փորձարարական մթնոլորտ,ինչի շնորհիվ բարձրանում է նյութի ըմբռնման արդյունավետությունը,ինչն էլ իր հերթին բերում է ուսուցչի աշխատանքի դյուրինություն,նաևայն, որ նա իր նախագիծը կազմելիս կարևորում է երեխայի հետաքրքրությունները։

Ի՞ՆՉՆ Է ԱՎԵԼԻ ԿԱՐևՈՐ․․․

Ուսումնասիրելով Արմինե Աբրահամյանի <<Ի՞նչն  է ավելի կարևոր>>նյութը՝ինձ գրավեց նրա այն տեսակետը,ըստ որի դասվարի աշխատանքը առավել արդյունավետ է դառնում,երբ նա հետազոտական աշխատանքների շնորհիվ կարողանում է ճիշտ դիտարկում իրականացնել և ի հայտ բերել, ճանաչել սովորողի առանձնահատկություններն ու ունակությունները։Նաև այն,որ ոսուցիչը իր անելիքը ծրագրում է ըստ երեխաների հետաքրքրությունների շրջանակների՝շոշափելի,հասկանալի,գործնական և կիրառելի։Կարևորը հստակ,պարզ նպատակներն են,որպեսզի չշեղվեն ծրագրից։Ոսուցչի որոնողական,պրպտուն աշխատանքի շնորհիվ է,որ դասապրոցեսը սովորողների մոտ հետաքրքրություն և սեր է առաջացնում առ ուսումը,դրան նպաստում է նաև երեխաների համագործակցությունն ու փորձի փոխանակումը։Ոսուցիչը պետք է ստեղծագործ լինի,որպեսզի համընթաց քայլի ժամանակի պահանջների ոլորաններում,կարևորի առաջընթացը և տեղում չտա։

ԱՄԵՆԱԴԺՎԱՐ ՄԱՍՆԱԳԻՏՈՒԹՅՈՒՆԸ

Ծանոթանալով Վ․ Կարակովսկու <<Դաստիարակության սահմանները>> աշխատությունից որոշ հատվածների հետ՝ ինձ համար պարզ դարձավ,որ արդի և ավանդական մանկավարժության մեջ շատ մոտեցումներ նույնն են մնացել։Այն է՝ուսուցիչը դասարան չպետք է բերի իր սեփական տրամադրությունը,խնդիրները,հոգսերը։Ոսուցիչը պետք է անընդհատ ինքնակրթվի և տեղում չտա,բազմակողմանի զարգացած լինի և իր առարկան կապի այլ գիտությունների հետ,կապ գտնի դրանց մեջ,կարողանա առարկան հետաքրքիր դարձնել՝ներմուծելով նորարարություններ։Նա նաև նշում է,որ ամեն նոր ուսուցանվող նյութի համար ուսուցիչը պետք է ունենա իր սեփական սցենարը,որը չպետք է կրկնվի,ամեն դասի համար ստեղծի նոր սցենար։Այս սցենար ասվածը,ըստ իս,հենց նախագիծն է,որը գործում է այս կրթահամալիրում։Խոսում է նաև ուսուցչական համերաշխ կոլեկտիվի մասին,ինչը հենց համագործակցությունն է։

Ինչպես՞ եմ ես սովորում

Բնականաբար յուրաքանչյուր մարդ ունի սեփական յուրացման կերպ։Ես ավելի դյուրին եմ

սովորում տեսնելով,ֆիքսելով։Յուրացումս իրականանում է

տեսողական զգայարանիս միջոցով։Ամրապնդվում է ,երբ կարդում եմ տվյալ նյութը։